نقد فیلم Peppermint

از اینکه چند مدتی بود "جنیفر گارنر Jennifer Garner" را در فیلمی ندیده بودم اصلاً احساس ناراحتی نمی‌کردم. این موضوع را با دیدن فیلم peppermint متوجه شدم. فیلمی که فاصله‌ی میان تریلرش با خود فیلم همان زمین تا آسمان معروف است. اما فقط تریلر فیلم نبود که مرا ترغیب به دیدن آن کرد. دیدن نام "پیر مورل Pierre Morel" کارگردان فرانسوی که پیش‌تر از این آثار اکشن مهیجی چون " ربوده‌شده Taken" با بازی لیام نیسون، "از پاریس با عشق From Paris With Love" با نقش‌آفرینی جان تراولتا و "منطقه‌ی District 13" در رزومه‌اش دیده می‌شد مرا در ابتدا خوشحال و آماده ی دیدن آن کرد و سپس بسیار دمق. تصور می‌شود موفقیت او فقط در زیر سایه‌ی "لوک بسون Luc Besson" بوده که محقق می‌شده است و بدون وی آنچه بر پرده‌ی سینما با حضور ناخوشایند جنیفر گارنر دیدیم چیزی نبود جز یک قصه‌ی به‌شدت نخ‌نما شده که خیلی کوته بینانه به تصویر کشیده شده است. فیلم به‌قدری مبتدی وارانه ساخته شده بود که اگر نام مورل را ندیده بودم فکر می‌کردم که یک تازه‌کار نابَلدِ فیلم ندیده آن را کارگردانی کرده است. فقدان هرگونه نوع آوری و زمینه‌سازی، فلش بک‌های احمقانه، تدوین افتضاح، بازی‌های بد (به‌غیراز جنیفر گارنر)، کلیشه‌های تهوع‌آور از خصوصیات واضح این فیلم به شمار می‌آیند. فیلم‌نامه توسط "چاد جان Chad St. John" نوشته‌شده است که مشارکتش در سناریوی قبلی “لندن سقوط کرده است London Has Fallen" نیز به لعنت خدا نمی‌ارزید. این فیلم هرچه که بود بالاخره باید گارنر را متقاعد کرده باشد که بهتر شاید این باشد که به همان کمدی‌های لطیف عاشقانه برگردد و از خیر مشت و لگد پراندن و سوراخ‌سوراخ کردن آدم‌ها بگذرد، البته اگر دیر نشده باشد. ضمناً از نام‌گذاری فیلم هم چیزی سر درنیاوردیم.

ماجرای فیلم به مادر یک خانواده نسبتاً خوشحال می‌پردازد که شوهر و دخترش توسط یک کارتل مواد مخدرِ بی‌رحم مکزیکی به رگبار گلوله بسته می‌شوند و سیستم فاسد دستگاه قضایی متهمین را تبرئه می‌کند. این مادر داغ‌دیده 5 سال وقت خود را به یادگیری تیراندازی و فنون رزمی و نبردهای تن‌به‌تن پرداخته و برای انتقامی خونین بازمی‌گردد. هم کارگردان و هم بازیگر نقش اول دوست داشته‌اند که موفقیت ربوده شده و لیام نیسون را تکرار کنند. همان فیلمی که از لیام نیسون یک لیام نیسون دیگر ساخت. ولی نه‌تنها این‌چنین نشد بلکه ی آینده این دو با این فیلم در هالیوود به مخاطره نیز خواهد افتاد. شاید هم گارنر از جدائی‌اش با بن افلک زیادی ناراحت یوده و خواسته آن را به شکلی خالی کند. برای همین مشت و لگدهایش در فیلم کمی واقعی به نظر می‌رسیدند. به‌هرحال استفاده از سناریوی برقرار کردن عدالت به شکل شخصی و یک نفره به جنگ آدم بدها رفتن آن‌قدر دم‌دستی و اصظلاحا بچه‌بازی شده که فقط یک ابتکار نبوغ آمیز می‌تواند این آثار را دیدنی کرده و یا حداقل آن‌ها را نجات دهد. یادم می‌آید سال‌ها پیش در بین این‌همه قهرمان‌بازی‌های مردانه، وقتی "جودی فاستر Jodie Foster" یک‌تنه با قاتلین و مهاجمین درگیر می‌شد و پشت آن‌ها را به خاک می‌مالید باورپذیری آن‌ هم منطقی و هم شیرین بود. ولی پس از کمپین Me Too# که تأثیر بزرگی بر محتوای فیلم‌نامه‌های هالیوودی گذاشته است و زنان را برای مدتی بر پرده‌ی سینماها به انجام کارهای خارق‌العاده، خشن و چندش‌آور واداشته، آن را به‌نوعی دلجویی اغراق‌شده با چاشنی سوءاستفاده تغییر داده است. حالا جنس‌های لطیف هالیوودی همه در صف ایستاده‌اند تا نوبت آن‌ها فرا برسد تا با کنار زدن یکسره‌ی مردانی که ظاهرا بویی از جنتلمنی نبرده‌اند بتوانند (نه مثل سابق با دست خالی) همانند یک ماشین کشتار وحشی شده با مشت و لگد و گلوله و نارنجک ولو بر اساس داستان‌های بی‌اساس دمار از روزگار رِجال زورگوی عیاش درآورند. اما شما چه فکر می‌کنید؟؟ آیا این‌یک تنوع دل‌انگیز آسیاب به نوبتی است یا یک بزرگنمایی خنده‌دار که به لوث شدن دارد نزدیک می‌شود.

JooJoox از تهران               30/09/1397                           

با سلام. من این فیلمو ندیدم و نخواهم دید. امام در مورد اسمش؛ پپرمینت به معنی "قرص نعنا" هست.

فیلمم کن: ممنون از پیام شما. متوجه وجه تسمیه آن نشدیم.

JooJoox از تهران               02/10/1397                           

سلام مجدد خدمت شما. فکر نمیکردم جواب کامنتم رو بدید. سایت شما بسیار حرفه ای و متفاوته، اما متأسفانه مطالب کمی درش نوشته شده و جای خالی بسیاری توی آرشیو شما احساس میشه. ....

با تشکر از شما

فیلمم کن: سپاس دوباره، بله حق با شماست، آهنگ انتشار مطالب بسیار کند است. چون این یک وب سایت کاملا شخصی است و تنها یک نویسنده در آن فعال است و متاسفانه به دلیل نظرات متفاوت دوستان درمورد آثار تصویری نمی توانیم از نوشته های دوستان بصورت مقالات اصلی استفاده کنیم.

 مانیا از تنکابن               26/04/1398                           

آره شما خیلی خوب فیلم میسازید...!!! از به وقت شام گرفته تا گاندو خودسانسوری زده های عصر حجری .... جالب به خودتون اجازه نقد هر فیلمی رو میدید در حالی که تو کشور خودتون حتی ساختن همچین فیلمی ۱۰ سال زندان داره....!!!!ب مبارزه با نفستون برسین فکر کنم بهتر باشه.با تشکر از شما

 گرگینه از کرمانشاه               27/04/1398                           

فیلم بدی بود واقعا از کارگردان ربوده شده بعید بود همچین اثری