اینکه تا کجا یک تیم فیلم‌سازی می‌تواند محتوایی شایسته را در تعداد زیادی فیلم با عنوان و شخصیت‌هایی ثابت قرار دهند بستگی به استعداد و خلاقیت اعضای تیم دارد اما بااین‌همه، کش دادن بیش‌ازاندازه‌ی یک اثر موفق، موجب کشیده شدن خلاقیت و استعداد به‌طرف نوعی سوءاستفاده می شود. فیلم انیمیشن عصر یخبندان: مسیر برخورد که پنجمین فیلم این دنباله است در این مسیر افاده است. برای کسانی که فیلم‌های قبلی را دیده‌اند آخرین فیلم، فقط تصاویر متحرک رنگی‌ای بود که جلوی چشمشان به شکل کسل‌کننده‌ای این‌طرف و آن‌طرف می‌رفتند. این دسته از تماشاچی‌ها چندان نمی‌خندند و گاهی لبخندی از سر زور بر لب می‌آورند. اگرچه فیلم یک ماجرا و چند شخصیت تازه را معرفی می‌کند اما روح تکرار است که در کالبد اثر جا خوش کرده است. فروش کمتر فیلم هم نسبت به سایر قسمت‌ها حکایت از خسته شدن علاقه‌مندان آن دارد. به‌جز تغییر داستان و یکی دو تا حیوان جدید فیلم پیشرفتی در ظاهر و باطن خود نکرده است. فضایی کردن دانه‌ی بلوط و سنجاب سمج از سر اجبار و کم‌مایه‌ای به نظر می‌آید و به‌طورکلی انگیزه‌ی پول درآوردن هم نتوانسته است شیرینی این فیلم و تیتراژ آغازینش را امتداد دهد. به‌هرحال چند سالی است که دنباله‌های آثار پرطرفدار تنها ماشینی برای چاپ اسکناس شده‌اند و بااینکه سینما روها هم این را دریافته‌اند ولی ریسک دیدن این دنباله‌ها را به بهای شاید خوب بودن آن می‌پذیرند.